شادروان استاد حبیب الله صفار،آهنگر دل سوخته حافظ

تولد:سه قلعه

فوت :آذر96

سن : 76

شغل : آهنگری (جوشکاری) با سابقه 37 ساله

شهرت : آهنگری منصف وقدیمی ، دوستدار و دلسوخته حافظ شیرازی

استاد حبیب الله صفار از 25 سالگی به حافظ و اشعارش روی آورد وحتی موفق به زیارت قبر وی درشهرشیراز

نیز گشت.

وی علاقه ای قلبی ،شگفت ومثال زدنی به حضرت حافظ داشت و هنگام قرائت اشعار حافظ اشک شوق از

چشمانش سرازیرمی شد

استاد صفار به دلیل سطح سواد پایین ، قدرت قرائت اشعار حافظ را از روی دیوان نداشت و باشنیدن تدریجی

اشعار حافظ درمحافل ومجالس مختلف،موفق به حفظ بخش عمده ای از اشعار حافظ شد

وی درخاطره ای زیبا می گوید: در زمان های خیلی دور و در آن زمان که هنوز سه قلعه از نعمت برق برخوردار

نبود تا نیمه های شب ،در زیر نورچراغ موشی ، کار آهنگری می کردم  و همزمان با جمعی از مردم ، محفل

قرائت اشعارحافظ (حافظ خوانی)را داشتیم ودرشب های سرد زمستان این محفل ما با پذیرائی" کف "همراه بود

محافلی که آرزو دارم یک بار دیگر در پس کوچه های سه قلعه وجلوی مغازه آهنگریم برپا شود اما افسوس

وهزاران افسوس که دیگر مردم آن حال وحوصله گذشته را ندارند.

وقتی با استاد حبیب الله صفار همراه می شدی در هرکلامش از حافظ می گفت واشعاری از حافظ را آرایه

کلامش می کرد به عنوان مثال دریک عصر پائیزی این اشعار را برایم از حفظ خواند:

هر آنکو خاطرمجموع ویار نازنین دارد ...................سعادت همدم او گشت ودولت همنشین دارد

حریم عشق را درگه بسی بالاتر ازعقل است.........کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

دهان تنگ شیرینت مگرملک سلیمان است...................که نقش خاتم لعلش جهان زیرنگین دارد

لب لعل وخط مشکین چو آنش هست واینش هست.......بنازم دلبرخود را که حسنش آن واین دارد

  از وی خواستم زبان حال خودش را بیان کند واو باشعری ازحافظ این گونه گفت:

دلم جزمهر مه رویان طریقی برنمی گیرد...................زهر درمی دهم پندش ولیکن در نمی گیرد

خدا را ای نصیحت گو حدیث ساغر ومی گو...........که نقشی درخیال ما ازاین خوش تر نمی گیرد

بیا ای ساقی گلرخ ، بیاور باده رنگین........................که فکری در درون ما از این بهتر نمی گیرد

        

استاد صفار همیشه همدم وهمراه قرآن بود واعتقاد داشت تاثیر قرآن سبب شد که وی روی به حافظ بیاورد

چون می داندکه حافظ ،قرآن را به 14 روایت بیان کرده است:

عشقت رسد به فریاد ورخود بسان حافظ...........................قرآن زبربخوانی با چارده روایت

استاد حبیب الله صفار هرگاه دلش می گرفت کتاب حافظ را باز می کرد وبا خواندن اشعار وی آرام می گشت.

انتهای مصاحبه بود ومیخواستم با او خداحافظی کنم ومثل همیشه کلامش را با شعری دیگر ازحافظ همراه کرد:

هرچندکه پیر وخسته دل وناتوان شدم..................هرگه که یاد روی توکردم جوان شدم

شکرخدا که هرچه طلب کردم ازخدا........................برمنتهای همت خود کامران شدم

ای گلبن جوان بر دولت بخور که من.............................درسایه توبلبل باغ جهان شدم