راهی شدیم به دیاری که حکایت افسونگری هایش سال هاست شهره خاص وعام است. به یکی از لطیف ترین تابلوهای طبیعت که با سرانگشتان نقاش چیره دست روی گستره بوم کویراین دیاردست نخورده نقش بسته است. کویری زیبا و آسمانی که ستاره هایش می خواستندمثل همیشه برای مهمانهایشان خوش بدرخشند.
این بار کویرسه قلعه میزبان 180مهمان بودازکوهنوردی عاشق گرفته که هرسال برای رفتن به این مناطق سراز پا نمی شناسدتاعلاقمندانی که تازه می خواستند عاشق شوند.ساعت 6صبح پنجشنبه وقت سفرمابودسفربه مکانی خیلی دور اما خیلی نزدیک.مثل همیشه خیلی ها آمده بودندتابا اتوبوس هایی که شاید هنوز وقت برای از رده خارج شدنشان باقی مانده بودعازم شهر سه قلعه دراستان خراسان جنوبی شوند.درمسیر ، دوستان و گروه ها معارفه شدندودراین آشنائی وتبادل لبخندها، خستگی راه ازتن ها زدوده می شد.
با گذشت ساعتی از برآمدن آفتاب و درهوای بهاری سفرمادرمسیرهای ماسه ای کویرسه قلعه آغازشد.آسمان کویربارانی به نظر می رسیدوزمین کویرسفت تر ازهمیشه بود. می گفتند راه زیادی تا کمپ ها درپیش است و وقت برای دیدن زیبائی های کویر کوتاه!بین گروه کوهنوردی همبستگی زیادی وجود داشت که خلوت کویرمی تواند یکی از دلائل آن باشد.
کویر فرصتی برای یادگرفتن مسئولیت هاست.یک گروه درتدارکات نقش دارد و گروهی دیگر درخدمات.یک نفرجلودار است ویک نفرعقب دار.گروهی امدادرسان و گروهی دیگرمسئول امنیت کویرنوردان.اما آنچه بارز بودجمعیت و شور وشوق اعضابودبرای برگزاری یک دورهمی درست وتمام.
درحوالی کویر ودرست در کناریک چاه آب زوج کهنسالی به تنهائی ودرحاشیه یکی از گرم ترین مناطق زمین روزگار می گذراندند.سرمایه آنها چند راس دام و کلبه ای فرسوده است.دراستراحتی کوتاه برایمان ازمشکلاتشان گفتنداما چهره خندانشان حکایت از آن داشت که باهمه مشکلات و محدودیت ها عاشق چاه آب و مکان جدا افتاده خویش درقلب کویرند.اسم آقا ، قدرت بود و اسم خانم ، کشور وچه اسامی جالبی! می شود گفت که درآن تنهایی وخلوت کویرآقاقدرت مراقب کشورش بود !ازآن ها خداحافظی می کنیم وباقی مسیر را می پیمائیم.
هریک از کویرنوردان برای خود حال و هوای خاصی دارد.عده ای سخت مشغول عکس گرفتن می شوندوبرخی هم مسیرحرکت سوسمارهای کویر را تعقیب می کنندموجوداتی که دراین منطقه به آنها می گفتند: ثللک!عده ای هم باسقوط آزاد از روی تپه های ماسه ای شوروحالی درجمع می آفرینندوبرخی هم حواسشان به اجرای دقیق مسئولیت هاست.
درمیان جمع یک شتردارکویرنشین هم حضورداردکه با شترتزئین شده خویش مارا همراهی می کندبا کودک 4-3 ساله خویش.
پس از4ساعت پیمایش بالاخره به کمپ می رسیم.چادرها دایره واربرپاست و پس ازناهار واستراحتی کوتاه مسابقات ورزشی والیبال ساحلی، فوتبال ساحلی و طناب کشی با شور وشوق خاصی برگزار می شود.عده ای به تشویق تیم ها می پردازندو عده ای هم قدم زدن درماسه های کویر را ترجیح می دهند.هرچه به ساعات پایانی عصرنزدیک تر می شویم خورشید کم کم رنگ می بازد و کویرسه قلعه را به مقصدی دیگر ترک می کند.
شب از راه می رسد.آتش ها برپا می شود.بعد ازاقامه نمازجماعت،گروه گروه کنارهم حلقه می زنندوبه نوشیدن چای آتشی وخواندن شعرهای محلی سرگرم می شوندو کم کم مقدمات شام فراهم می شودوچه شامی بهتر از املت آتشی!
پاسی از شب گذشته و صداها کم کم فروکش می کند.رفته رفته گروه داخل چادرهابه خواب می روندو سکوت کویر و نگریستن به آسمان آن رابرخواب ترجیح می دهندجراکه می دانند آسمان کویرمخزن اسراری است که ازابتدای پیدایش نوع بشر ذهن انسان را به خود مشغول داشته و او را برآن داشته تابه امیدیافتن خود دراقیانوسی باشد که پایان آن برایش مهم نیست.تاصبح چندان فاصله ای نیست وعده ای ازسحرخیزان برای شکارطلوع آفتاب آماده شده اند.
دیری نمی گذرد که خورشید ازمیان افق بی انتهای اقیانوس خشک کویر خرامان خرامان برفراز دشت سیر می کندتابرود یک بار دیگر تاریکی شب را افسانه سازد.دوباره روز از نو و روزی ازنو و ادامه سفربرای کسانی که اعتقاد دارندآدمی به آرامی آغاز به مردن می کنند اگرسفرنکند.
